Podjęcie terapii - dlaczego i kiedy warto. Samorozwój

04.12.2015
Autor: Dawid Korniak, Zdjęcia: Archiwum Karolina Piotrowska i Hot

Żyjemy w czasach dynamicznych zmian, które zmieniają i definiują od nowa wiele tradycyjnych pojęć takich jak rodzina, małżeństwo czy praca. Razem z Karoliną Piotrowską psycholożką i terapeutką, będziemy starali się wam przedstawiać różne tematy związane za naszą psychiką i doradzać wam jak skutecznie walczyć ze stresem i innymi konsekwencjami wspomnianych przemian społecznych. Przechodząc już do listopadowego tematu, nie wiem czy wiecie, ale blisko jedna czwarta dorosłych Polaków cierpi z powodu różnego rodzaju zaburzeń psychicznych, niestety podjęcie terapii nadal jest tematem tabu. Wolimy cierpieć w milczeniu, niż poszukać pomocy specjalisty. W efekcie, trudności, które można rozwiązać stosunkowo szybko potrafią uprzykrzać nam życie przez długie tygodnie czy nawet lata! Dowiedz się dlaczego i kiedy warto udać się na terapię.

 

 

Paradoksalnie im gorzej tym lepiej -Jak na ironię z pomocy najczęściej korzystają osoby, których stan jest już na tyle ciężki, iż nie mają już złudzeń, że obejdzie się bez pomocy specjalisty. Tak więc osoby, które doświadczają poważnego załamania nerwowego, przeżyły traumatyzującą sytuację bądź zmagają się z objawami na co dzień utrudniającymi normalne funkcjonowanie albo z własnej woli udają się do psychologów, psychiatrów i psychoterapeutów bądź są do nich kierowani przez lekarzy lub sędziów.

 

Warto jednak wiedzieć, że wsparcie psychologiczne potrzebne bywa w różnych momentach życia. Za trzy najtrudniejsze sytuacje uznaje się śmierć osoby bliskiej, zakończenie długiego związku oraz utratę pracy. Osoby doświadczające tego w swoim życiu narażone są na bardzo wysoki poziom stresu, a co za tym idzie osłabieniu ulega ich układ immunologiczny. Stają się bardziej podatni na choroby i infekcje, ale też w efekcie doświadczenia tak wysokiego poziomu stresu pojawić mogą się zaburzenia psychiczne, np. PTSD (zespół stresu posttraumatycznego) bądź depresja.

 

Doświadczając silnej sytuacji stresującej jest stosunkowo łatwo zwrócić się o pomoc do fachowca. Człowiek wie z czym powiązać swój kiepski stan emocjonalny i przychodzi niejako świadomy tego, jaki problem ma do przepracowania. Tutaj znów trudniej mają osoby, które nie doświadczają silnego/ostrego stresu, a mimo to czują dyskomfort, obniżoną jakość życia, brak radości, entuzjazmu czy nadzieii albo doświadczają konkretnej trudności (odczucia wstydu, zażenowania, niemocy) związanej z jakimś obszarem swojego życia. Przychodząc do specjalisty muszą najpierw uporać się z ciągle żywym w Polsce przekonaniem „jesteś słaby skoro nie radzisz sobie sam”.

 

 

Tymczasem, badania naukowe sugerują, że to nie ten ostry stres jest odpowiedzialny za większość zaburzeń psychicznych. To właśnie pewny stosunkowo mały, „znośny” ale utrzymujący się długo poziom stresu zdecydowanie bardziej zagraża naszemu dobrostanowi psychicznemu. Wydaje się, że nasz układ nerwowy po prostu nie jest przystosowany do radzenia sobie ze stałym odczuciem stresu, podczas gdy ten sam układ ma wypracowane mechanizmy obronne, które uruchamiają się w sytuacji nagłego, silnego stresu.

 

Kiedy zwrócić się o pomoc i do kogo - Psychiatrzy to lekarze, którzy specjalizują się w zaburzeniach psychitarycznych. Tylko oni, spośród wymienionych tu profesji, mają możliwość wystawiania recept oraz zwolnień. Udając się do psychiatry możesz spotkać się z tym, że dostaniesz skierowanie na szereg badań, np. pomiary hormonów czy badania neurologiczne.

 

Psycholodzy diagnozują zaburzenia psychiczne na podstawie rozmowy, wywiadu klinicznego, czasem testów psychologicznych. Mają kompetencje do wystawiania diagnoz oraz ekspertyz. W psychologii istnieje wiele wężych specjalizacji np. psychologia dziecka, seksuologia, neuropsychologia, psychologia kliniczna czy psychoterapia.

 

W sytuacji idealnej lekarz psychiatra współpracuje z psychologiem bądź psychoterapeutą, aby kompleksowo zadbać o pacjenta.

 

 

Podjęcie terapii powino być wspólną decyzją terapeuty i osoby doświadczającej trudności. Pierwsze spotkanie z terapeutą ma więc zwykle charakter zapoznawczy – rozmawiamy o ogólnej naturze problemu, oczekiwaniach względem konsultacji, celach klienta i możliwościach, jakie daje terapia. Warto mieć świadomość, że psychoterapia jest procesem – oznacza to, że potrzebna jest pewna ilość czasu, aby zobaczyć jej pozytywne efekty.

 

Dodatkowo, różni terapeuci pracują różnymi metodami np. terapia krótkoterminowa, behawioralno-poznawcza, terapia seksuologiczna, metody psychologii procesu, coaching – przed wybraniem osoby, do której zwrócisz się o pomoc warto zobaczyć w jakim nurcie prowadzi ona konsultacje i zastanowić się, czy te podejście jest zgodne z Twoją wizją świata. Dobrym pomysłem jest również sprawdzenie referencji danego specjalisty.