W najnowszym wywiadzie dla Hot Magazine spotykamy się z fotografką, która z pasji do podróży i miłości do sztuki znalazła swoje powołanie w fotografii. Opowiada nam o swojej drodze od poszukiwania wolności zawodowej do odkrycia, że fotografia może być narzędziem zmiany, zarówno dla siebie, jak i fotografowanych osób. Zapraszamy do poznania wyjątkowej historii, w której fotografia staje się mostem łączącym pasję z misją pomagania innym.

hot°: Jak zaczęła się Twoja przygoda z fotografią i co zainspirowało Cię do wyboru tej ścieżki zawodowej i artystycznej?

Cześć. Musze przyznać ze moja początkowa motywacja była dość przyziemna. Na tamten moment nie pomyślałabym, że zacznę się spełniać artystycznie. Zawsze uważałam się za osobę bardzo praktyczną, twardo stąpającą po ziemi. Prościej mówiąc daleko mi było do artysty.

Z tych przyziemnych powodów mogę wymienić:
- po pierwsze wolny zawód, bez przywiązania się do miejsca i sztywnych godzin pracy;
- drugi jeszcze bardzo przyziemny powód, topieniądze.

Rozwinę ten wątek trochę bardziej ;) Jesteśmy z mężem miłośnikami podróży, a w przeszłości nawet autostopowiczami. Poznaliśmy się, właśnie na jednym z takich z wyścigów autostopowych. Mamy za sobą dziesiątki tysięcy km doświadczenia po Europie, Azji a mąż nawet po Australii. Pracując przez 3 lata w dziale kontroli jakości konstrukcji spawanych, próbowałam samą siebie przekonać, że tak właśnie musi wyglądać moje życie, bo przecież po to skończyłam studia ;). Z moim życiowym ADHD i duszą podróżnika nie wyobrażałam sobie chodzić do pracy 7-15 od poniedziałku do piątku i czekać na emeryturę, żeby w końcu zacząć żyć. Świadomość tego, że moja etatowa pensja na pewno nie pozwoli mi na zwiedzanie świata była dodatkowo dobijająca.

Postanowiłam znaleźć zajęcie, którego mogłabym szybko się nauczyć, mieć luźny grafik i zarabiać sobie na podróże. Po kilku odrzuconych w głowie opcjach dotarłam do fotografii. Nadal było ciężko zostawić bezpieczną strefę zwaną „kiepsko, ale stabilnie”. Nic się nie dzieje przypadkowo. Wybuchła pandemia COVID 19i jak 1000 osób straciłam ciepłą posadkę w biurze. Decyzja podjęła się sama. Pamiętając o tym, że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, stwierdziłam że to musi być ten moment zmiany. Wyciągnęłam aparat i rozpoczęłam tułaczkę po licznych szkoleniach. Wreszcie trafiłam na takie, które zmieniło całe moje życie. Rok później założyłam działalność i nagle znalazłam się w tym miejscu, udzielając odpowiedzi na Twoje pytania;)

hot°: Czy możesz opowiedzieć o tematach, które najbardziej lubisz fotografować, i co je wyróżnia?

To pozwolę sobie zacząć od końca. Co wyróżnia te tematy?– Wzruszający Feedback! Nagrania głosowe z płaczem w tle, że pokonałyśmy to, co najbardziej bolało – niską samoocenę, sprawiają, że łzy również cisną mi się do oczu i po chwili z poruszenia płaczemy już obie. Facet kupujący voucher dla dziewczyny mówiący: „Moja dziewczyna nie wierzy w toże jest piękna, pokaż jej to”.

Kiedy po sesji dziewczyna na pożegnanie rzuca mi się na szyję ze łzami w oczach, nie widząc nawet rezultatu, bo ona już w trakcie poczuła się piękna i silna. Czuję ogromną wdzięczności i spełnienie, kiedy moją pracą pomagam kobietom uwierzyć w siebie. Jak się pewnie domyślasz cała ta opowieść była o sesjach kobiecych.

hot°: Jak rozwijała się Twoja technika fotografii emocjonalnej na przestrzeni lat? Czym w ogóle jest fotografia emocjonalna?

Moja technika się nie zmieniła, fundamentem jest rozmowa. Żeby nawiązać dobry kontaktzadaję dużo pytań, uważnie słucham, w międzyczasie opowiadamteż o sobie. Po dosyć krótkim spotkaniuw większości przypadków, stajemy się bardzo dobrymi znajomymi, których łączy ciepła relacja. Właśnie to widzisz na zdjęciach. Przyjaźń, sympatię i zaufanie do fotografa.

Wyjątkowo wzruszającym momentem jest dla mnie otrzymanie zdjęcia maluszka, po sesjach brzuszkowych.Rozumiesz co to dla mnie oznacza, być na liście najbliższych osób, którym się wysyła zdjęcie bobasa chwila po urodzeniu? W takim momencie jestem po prostu szczęśliwa. Uświadamiając to sobie naprawę dtrudno się nie rozpłakać.

Fotografia emocjonalna jest dla mnie niczym innym, jak odzwierciedleniem głębokiej relacji między nami.

hot°: Czy jest jakaś sesja fotograficzna z minionego roku, która pozostawiła trwałe wrażenie, i dlaczego jest tak wyjątkowa?

Tak jak mówiłam wcześniej każda sesja jest dla mnie emocjonalna. Ale wyjątkowa dla mnie była sesja moich przyjaciół, która pokazała, że i miłość i czułość dwóch mężczyzn niczym się nie różni od miłości, którą przyzwyczajeni jesteśmy oglądać na co dzień.

hot°: Jakie są Twoje ulubione chwile do uchwycenia podczas ślubu i dlaczego?

Podczas ślubu jako fotograf mam tyle zadań, że nie ma tu przestrzeni na moje emocje. Dla mnie to jak zadanie matematyczne.

Wszystko idzie według znanego równania (przygotowania+ spotkanie pary+ zaślubiny + niekończąca się kolejka życzeń (zmora fotografa) ;) + wyczekiwany zbawienny rosołek i chwila oddechu ;) + sesja plenerowa + pierwszy taniec + tort + weselna zabawa) mnożymy przez takie niewiadome takie jak (ludzie oraz ich emocje) dzielimyna presję czasu = dobry, piękny, śmieszny, ciekawy, wzruszający reportaż ślubny.

A więc moja ulubiona chwila do uchwycenia, to selfie z rosołkiem

hot°: Jak radzisz sobie z dynamicznymi i nieprzewidywalnymi momentami podczas fotografowania ślubów?

Dla reportażysty im więcej idzie nie tak, tym lepszy jest reportaż ;) Bo daje to szanse na więcej ujęć wyciągniętych z życia. Im więcej wysypuje się ze schematu tym więcej robię zdjęć.

hot°: Czy istnieją konkretne lokacje lub krajobrazy, które szczególnie lubisz uwieczniać na zdjęciach?

Mogę opowiedzieć czego nie lubię ;) Nie lubięszyldozy na którą niestety choruje Szczecin, i piękna architektura miasta znika na tle pomarańczowych, zielonych iróżnych jaskrawych szyldów, które biją po oczach co parę metrów na śródmiejskich uliczkach . Nie lubię przestrzeni zagraconych.

Minimalizm jest tym czym się kieruje w wyborze przestrzeni i w życiu. Dużo mam zdjęć totalnaked, więc jak widać z minimalizmemjest mi totalnie po drodze ;)

hot°: Jak ważna jest post-produkcja i edycja w kreowaniu ostatecznego obrazu w Twojej fotografii? W jaki sposób nowoczesne technologie wpłynęły na Twój styl pracy?

Obróbką kolorystyczną nadaję zdjęciom atmosfery i charakteru. Chociaż muszę się przyznać, że w tym roku dwa reportaże ślubne oddałam prawie bez obróbki. Zdjęcia były tak czyste i eleganckie, że jakakolwiek ingerencja psuła efekt WOW. Zdarza się, że ktoś z moich bohaterów sesyjnych ma problemy z cerą, wtedy pozbywam się tego ze zdjęcia. Bo w sesji ważne jest pokazanie piękna a nie pogrążenie w mocniejsze kompleksy.

To sytuacje naprawdę wyjątkowe. Więc jeśli uważasz presety i retusz technologią nowoczesną to bardzo ważna. Chociaż dnia mnie to już trochę old school, na tle neurosieci których na razie totalnie nie ogarniam ;)

hot°: Czy mogłabyś opowiedzieć o swoich inspiracjach, zarówno w fotografii, jak i w sztuce?

Moją inspiracją są fotografowie ze wschodu. Mają wyjątkowe poczucie estetyki i zawsze są o kilka kroków do przodu z trendami. Jak wspomniałam moją przygodę ze sztuką rozpoczęłam dopiero jak zaczęłam sama fotografować ;)

hot°: Czy jest jakiś wymarzony projekt fotograficzny, który chciałabyś zrealizować?

Tak i to wielki. Tak jak wspominałam fotografia w moim życiu pojawiła się z bardzo banalnych przyczyn. Wolny czas i pieniądze- ale dopiero kiedy to dostałam odkryłam, że moja praca ma dużo głębszy sens, szczytny cel, pomoc ludziom. Najpierw były to sesje kobiece.

Wtedy zrozumiałam, że feedback od nich jest mocniejszy od przelewu na konto. Potem znajoma z Organizacji Migracja zaproponowała mi poprowadzić warsztaty fotografii mobilnej dla dzieci, które wyemigrowały z Ukrainy. Żeby mogły spróbować znaleźć w sobie pasję lub po prostu przez chwilę nie myśleć o tym co je spotkało.

Udało się! Były to przepiękne 2 dni pełne emocji z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Na koniec dostałam tyle uścisków i wdzięczności, że dało mi to skrzydła i wiarę w to że mogę wnieść więcej zmian w życia innych ludzi. Tak właśnie powstały moje warsztaty grupowe i indywidualne, na których uczę fotografii, filozofii życia i spojrzenia na świat z perspektywy fotografa. Po każdych warsztatach mam kolejną dawkę super pozytywnej energii. Daję z siebie wszystko a dostaję jeszcze więcej. Dawkę prawdziwej czystej miłości.

Bardzo bym chciała dawać szansę i odwagę innym ludziom do zmian życiowych, takich jakich doznałam sama. Mam nadzieję że moja historia okaże się inspirująca dla wielu i, że na warsztatach będę miała szansę poznać inne historie zmian życiowych.

mail: [email protected]
https://www.instagram.com/ella_estrella_photography
https://www.facebook.com/EllaEstrellaPhotography

Ella Estrella Photography